Let op, er is hier wel een man aan het woord die als vier- of vijfjarig jochie, toen hij de ochtend na Sinterklaasavond naar de kleuterschool ging, tegen de gebruiken in al zijn cadeautjes thuis liet liggen. Hij nam alleen een oude krant aan een touwtje mee omdat hij dat stuk papier zo mooi in de wind vond wapperen. Zijn moeder herinnerde er vaak vol vertedering aan: „Ik zie je nog gaan, al huppelend over dat witte bruggetje bij de Van Houtenkade.”