Het laatste beeld dat we van Tim Prins zagen? Dat hij als een soort Hulk uit zijn groenzwarte schaatspak was gescheurd. Zijn kilometer had hij net in een meedogenloos ritme afgewerkt, stevende zelfs af op zijn eerste nationale seniorentitel ooit, maar bleek een fractie langzamer dan zijn eeuwige rivaal Joep Wennemars. De wereldkampioen hield wel zijn kleren heel. Dat verklaarde wellicht net het verschil van die vijf honderdste van een seconde.