Voorlopig zitten we weer in de politieke twilight zone; de schimmige periode tussen de val van het oude kabinet en een nieuw kabinet. De periode waarin iedere politicus vooral met zichzelf en het partijbelang bezig is, en zich gedraagt alsof de problemen in het land nog wel even kunnen wachten. We zijn er inmiddels ook al bijna aan gewend dat de periodes waarin het kabinet demissionair is en haar tijd besteed aan campagnes en gekibbel, langer duurt dan de periode waarin we een normaal functionerend kabinet hebben. Of nou ja, normaal...